Ərkivan sözünün mənası
Dilçi alim, professor Ağamusa
Axundov yazır: Ərkivan qalalı yer deməkdir. "Ərk"— qala,
"van" — yer deməkdir.
Görkəmli tarixçi alim, ərkivanlı N.Məmmədovun qeydləri əsasında Vaqif
Yusifli "Ərkivan və Ərkivanlılar" kitabında yazır: Ərkivan
kəndi respublikamızın ərazisində olan paleotoponimlardan (poleo
qədim, toponim coğrafi ad) biri də Ərkivan coğrafi adıdır. Tarixi
mənbələri izlədikdə Ərkivan coğrafi adının yaranması tarixi təqribən
V-VI ərslərə gedib çıxır. Çünki VII-XI əsrlərdə ərəb xilafətinə qarşı
atəşpərəstliyin bir qolu olan Xürrəmilik bu ərazidə mövcud olmuşdur.
Araşdırmalar göstərir ki, Babək hərəkatı (816-836) Azərbaycanın
bir çox diyarlarını əhatə etdiyi kimi Talış-Muğan ərazisində də yayılmışdır
Ərkivanın Babəkin istehkamlarından
biri olmasını tarixçilər də təsdiq edirlər. Azərbaycanın cənub-şərq
ərazisində Babək hərəkatı ilə bağlı çoxlu toponimlərə təsədüf
edilməsi də təqdirə layiqdir.
Ərkivan coğrafi adına Antik
dövr mənbələrindən tutmuş müasir dövrümüzə qədər aşağıdakı yazılmışlara
da rast gəlinir: Ərkivan, Arküvan, Ardjüvan, Arkivan və s. Bu yaşayış məntəqəsi adının tərkibindəki
konpanentlərdən "Ərk", "ak" fars dilində "iç qala",
"istinadgah", "qala divarı", "i" birləşdiricisi
səs, van isə yer deməkdir. Ərkivan toponiminin mənası Qalanın yaxınlığında
istinadgah yerində salınmış kənd deməkdir. Deməli Ərkivan kəndi
ulu keçmişimizin yadigarı olan istehkam yaxınlığında salınmasına
görə belə adlandırılmışdır.
Tarixi mənbəələrə əsasən tarixsi-alim
N.Məmmədovun dediklərinə istinad edən V.Yusifli göstərir ki, yel
xəstəliklərində müalicəvi əhəmiyyət kəsb edən təbii kükürdlü İstisu
mineral bulağı Ərkivan yaşayış məntəqəsinin adı ilə bağlı olaraq
Ərkivan adını daşıyıb. Lakin son vaxtlarda həmin Ərkivan İstisu bulağı
hansı səbəbdən və məlum olmayan hansı tarixi mənbəyə istinad edilərək
Fatimeyi-Zəhra şəfa İstisu bulağı adlandırılır.
Tarixi mənbəələrdə Ərkivan toponimi
və onun yaranması barədə göstərilənlərdən əlavə, el arasında dildən-dilə
danışılan çox maraqlı məlumatlar da söylənilir.
1960-cı ildə 142 yaşında dünyasını
dəyişən Kərbəlayi Ağabala Alı oğlu, 1975-ci ildə 102 yaşında dünyadan
köçmüş Məşədi Məmmədhüseyn, 1981-ci ildə dünyasını dəyişən Nəzir Molla
t oğlu Ərkivan kəndinin qocaman (çoxömürlü) sakinləri söyləmişlər ki, indiki Ərkivan məkanı
meşəlik və keçilməz cəngəllik olmuşdur.
Ərkani-div rəvayəti
Bu məkanı təqribən Ərkivan qalası
olan ərazidə qədim nağıllarda deyilən kimi div adlandırılan əcayib
bir (məxluq) şəxs yaşamış, rəvayətə
görə, onun adı Ərkani-Div olmuşdur. Onun qorxusundan bu ətrafa (indiki
Ərkivan ərazisinə) kimsə gəlib məskunlaşa bilməmişdir, həm də ətraf
məkanlarda yaşayan xalqa (insanlara) ziyan vurarmış.
Bu əhvalatdan xəbər tutan Həzrəti
Əli (Ə) tərəfindən 640-650-ci illərdə Ərkani-Div öldürülüb. Həmin vaxtdan
bu məkanın adı Ərkivani - Div öldürülən yer adlandırılır. İllər keçdikcə
bu məkana müxtəlif tayfalar gəlmiş, meşəlikləri və gəncəllikləri
abadlaşdıraraq məskunlaşdırmışlar, bu ərazidə məskunlaşan tayfalar
özlərini Ərkivani-Div öldürülən ərazidə (yerdə) məskunlaşdıqlarını
söyləmişdir. Uzun illər keçdikcə həmin ad dildən-dilə düşərək təkmilləşmiş
və indiki Ərkivan adını almışdır.
Bu faktı araşdırmaq məqsədilə Ərkivan kəndinin qocaman sakinlərindən
biri olan, 2002-ci ildə 96 yaşında dünyasını dəyişməmişdən əvvəl, Kərbəlayi
Məşədi Molla Əzim Axund Mola Səfər oğluna müraciət etdim ki, bəlkə
el arasında ağızdan-ağıza danışılan həmin əhvalat Nəcəf alimi
olan atası Axund Molla Səfərdən oğluna miras qalmış qədim tarixi-dini
ədəbiyyat mənbələrində hansısa bir qeydiyyata rast gəlib.
Kərbəlayi Məşədi Molla Əzim kişi
söylədi ki, bəli, həmin əhvalat qədim tarixi mənbələrdən biri olan
Həzrəti Əli (Ə) qəzavətlərindən o zamanki tilsimatlar şəraitində
etdiyi müharibələrdən bəhs edən "Xavər-Zəmin" adlı tarixi
kitabdan özüm oxumuşam.
III əsrin əvvəllərindən sonra
İranda hakimiyyət Sasanilərin əlinə keçir. Səsani sülaləsi Ərəb
xilafətinə qədər İrana tam hökmranlıq edir.
IV əsrdə türk tayfaların Albaniyaya
gəlməsi aydın olur.
V əsrdə isə bu tayfalar Qafqaza və
Orta Asiyaya kütləvi surətdə gəlməyə başlayırlar.
VII əsrin ortalarından başlayan
Ərəb işğalları Azərbaycanı öz tərkibinə birləşdirir.
Sərkərdə Bukaryanın başçılığı
ilə Ərəb qoşunu Muğana hücum edir və qələbə qazanır. 644-cü ildə muğanlılarla
müqavilə bağlanır. Məhz bu dövrdə Azərbaycanda İslam mədəniyyəti
yayılmağa başlayır.
IX əsrdə Xilafətin siyasi hakimiyyətinin
zəifləməsi nəticəsində Azərbaycanda yeni vahid ilk müstəqil dövlət
meydana gəlir. Bu hakimiyyətə Yusif İbn-Əbusar gəldi. Paytaxtı da
Ərdəbil oldu. Sonra hakimiyyətə Salarular gəldilər. Salarulardan
sonra isə onları rəvvadilər əvəz edir (951-1071).
XI əsrdə Səlcuqlar cənubi Qafqazı Orta Asiyadan Aralıq
dənizinə kimi olan ərazini səlcuq imperiyasının tərkibinə qatırlar.
Ərkivan Talış xanlığının tərkibində
XVIII əsrin ortalarından Ərkivan
Talış xanlığının ərazisinə daxil idi. M.Ə. Xudaverdi oğlu Talış
xanlığını Ərkivan kəndinin Dəştvənd mahalında olmasını qeyd edirsə,
S.Ə.Kazımbəy oğlu isə Cəvahirnameyi-Lənkərani" əsərində əslində
Dəştvənd mahalının Ərkivanla eyni yer olduğunu yazır. Tədqiqatçıların
fikrincə Talış xanlığının ən böyük mahalı Ərkivan olmuş, o xanlığın
şimalında yerləşərək, qərbdən dağlıq, şərqdən düzənlik bir mahal olmuşdur.
Eyni zamanda şimaldan və şimal-şərqdən Şirvan, şərqdən Xəzər dənizinə
qədər uzanır. Cənubdan Lənkəran və Dırıq mahalı, qərbdən Şəfidəşt
mahalı və İranla həmsərhəd olmuşdur. Daha maraqlı cəhət budur
ki,XVIII əsrin əvvəllərindən başlayaraq Ərkivan Rusiya dövlətinin
diqqətini cəlb etmişdir.
(Digər mənbələrə görə Talış
xanlığının ən böyük mahalı olan Dəştvənd
şimaldan indi Göytəğpə, cənubdan indiki Bədəlan kəndi ilə həmsərhəd
olmuşdur)
Bu da məlumdur ki, I Pyotr Rusiya
dövlət xadimlərindən biri olan "Kerç" ləqəbi Bernar Aleksandreviçə
Ərkivanı hədiyyə etmişdir. General Katlyarevskinin rəhbərliyi ilə
rus qoşunları Talışa gələrkən ilk növbədə Ərkivanı ələ keçirməyi
vacib bilmişlər.
A.A.Bakıxanov yazır: - General
Katlyarevski Muğana gedib burada olan Qarabağ elatını geri qaytarır
və Ərkivanı yürüşlə aldı ("Gülüstani-İrəm" Bakı-1951).
>Rus qoşunlarının qələbəsi zamanı
Ərkivan vuruşunda düşmənin iki topu və çoxlu silahı ələ keçdi. (F.Əsədov
"Dar gündə yaxşı arxa Bakı -1987. səh. 117"). Çar hökuməti Ərkivanın
alınmasını yüksək qiymətləndirir. Bunu Talışın alınmasında mühüm
addım hesab edir. Ona görə də çar 1812-ci il dekabrında Ərkivanın
alınmasına görə Katlyarevskiyə 2000 çervon məbləğində mükafat vermişdir.
Ərkivanda tüstü pulu
Ərkivan Talış xanlığının ən
mühüm yaşayış məntəqələrindən biri olmuşdur. Buralarda Talış hakimi
polkovnik Mir Həsən xanın malikanəsi yerləşirdi. O, yaxınları Mir
Hüseyn və Mir İsmayıla xeyli torpaq sahəsi və ərazi bağışlamışdır.
Xanlıqda ev hesabı ilə tütsü pulu adı ilə vergi yığılırdı. Ərkivanda
o zaman 189 evdən həmin vergi alınırdı və 66 evdə xanlığın xüsusi hərbi
sayılan manaflar yaşayırdı. Ərkivan rus qoşunları tərəfindən
işğal edilsə də ərkivanlılar Mir Həsən xana sədaqətli olmuşlar.
1831-ci ildə hakimiyyətinə bərpa
etməyə çalışan Mir Həsən xan 20 atlı ilə
Talışa gəlir. Paskeviç bundan bərk narahatlıq hissi keçirir.
Təcili silahlı dəstə toplamaq istəyir. Komendantın sərəncamı ilə
bütün Ərkivan mahalı əhalisindən torlanmış atlı dəstə xan tərəfə
keçir ("Azərbaycan tarixi" Bakı. 1984, səh. 87).
Ərkivanın təsərrüfat həyatı barəsində mənbələrdə maraqlı məlumatlar vardır. S.Kazımbəyoğlu yazır ki, ərkivanlılar döyüşdə və at minməkdə məşhurldurlar.
Ərkivanda çəltik, buğda, arpa və digər taxıl-dənli bitkilər bitir. Məlumdur ki, Ərkivanda əhalinin əsas məşğuliyyəti isə çəltikçilik olmuşdur. Su çatışmamazlığına görə əhali əziyyət çəkir, ziyana düçar olurdular. XIX əsrin sonlarında Ərkivan məntəqəsi üzrə su məsələlərini nizamlamaq üçün mirab işləyən Mircəfər bəy Talışxanovun bu sahədə rüşvətxorluğu həddini aşmışdır. O, suyu ancaq bəylərə və mülkədarlara vermiş, ərkivanlılar bu barədə kinayə ilə Bakı dairə məhkəməsinə və Qafqaz canişinliyinə şikayət verirlər. Onlar yazırlar: - Əgər Mirabı rüşvət aldığına görə məhkəmə iki manat cərimə edirsə onun qazancı isə o, 200 manatdan çox rüşvət olur. (Azərbaycan MDTA fond 21, siyahı, iş 559, səh 130-131). Vaqif Yusiflinin "Ərkivan və ərkivanlılar" kitabı 1996-cı il. Səh.35-36). Ərkivandan keçən kəhriz XVIII əsrin axırlarında Ərkivanda olan sərin, şəfa verən suyu Mirmustafa xanın diqqətini cəlb etmiş, xan bu suyu Lənkəran şəhərinə axıtmaq üçün 30 kilometrlik saxsı borular düzəltdirmiş və yeraltı su xəttini inşa etdirmişdir. 1904-cü ildə isə Ərkivan kəndindəki gözəl sərin suyu olan bulaqlardan biri Mehdi bulağından Kalinovka kəndinə qədər ruslar tərəfindən saxsı borularla yeraltı su kəməri də çəkilmiş və son illərə (1960) qədər istifadə edilmişdir. Ərkivan Səfəvilər dövründə Şah İsmayılın Azərbaycanın vahid dövlət olmasında xidmətləri misilsizdir. 2001-ci ildə Səfəvi dövlətinin 500 illiyi tamam olmuşdur. Məlum olduğu kimi Şah İsmayıl 1501-ci ildə Şirvana gedərkən Ərkivandan və Şərəfədən keçərək, Muğana, oradan da Şirvana yürüş etməsi barədə məlumatlar var.
Bir sıra alimlər və tarixçilər Xəzər dənizi səviyyəsinin ardıcıl olaraq bir neçə yüz ildən bir qalxıb enməsini və bunun nəticəsində isə məskunluğun yeniləşməsini göstərirlər.
Tarixçi pedaqoq və görkəmli alim A.A.Bakıxanov "Gülüstani-İrəm" əsərində bir sıra tarixçilər tərəfindən Xəzərin iki göldən ibarət olduğunu iddia etdiklərini yazır. Misal üçün dahi Azərbaycan filosof şairi N.Gəncəvi "İskəndərnamə" əsərində Xəzərin Qurqan və Qirqan adlı iki göldən ibarət olmasını və yaxud "Gülüstani-İrəm" əsərində A.A.Bakıxanov Qurani-Kərimdə iki gölün birləşdiyi Xəzər dənizi barədə tarixçilər tərəfindən deyimlərini qələmə almışdır. A.A.Bakıxanovun yazdığına görə el arasında deyilirmiş ki, qədimdə Bakını türkmək sahilləri ilə dar bir bərxəz (yol) birləşdirirmiş. Bu dar yolla türkmənlərin atlı dəstələri Şirvana gəlib soyğunçuluq edirmişlər.
Ərazimizdə də Xəzərin səviyyəsi barədə müxtəlif fikir deyimləri vardır. Belə ki, XIX-XX əsrdə yaşamış ağsaqqalların ağızdan-ağıza gəzən "Dəniz Masallının Muğan zonasını, xüsusən Məmmədxanlı kəndini yuyardı" və ya "Ərkivan kəndi Xəzərin ləpədöyəni olmuşdur" sözləri həqiqətən müxtəlif dövrlərdə Xəzərin qalxması və enməsinə daha digər misallar göstərmək kifayət edər: Belə ki, Ərkivan kəndinin Pələnküştə məhəlləsinin sakini Əbdüləli kişinin XIX əsrin ikinci yarısına qədər Masallının Qızılağac kəndində taxta-şalban pristini olmuşdur ki, Həştərxandan həmin pristinə gəmilər dəniz vasitəsilə taxta-şalban və digər tikinti materialları gətirirmiş, yerli əhali təmin edilərmiş və yaxud XX əsrin əvvəllərində dəniz səviyyəsinin bir qədər enərək Qızılağacdan uzaqlaşarkən cənub bölgəsində digər bir liman olan Port-İliçə Xəzərdə gəmilər yan alıb, yük götürüb, yük boşaldar və sərnişin daşıyardılar. Yaxşı yadımdadır, 1930-1932 və 1934-cü illərdə uşaq idim. Mərhum Güləli əmimlə Port-İliç limanından Kalantay və Sentsayuz adlı böyük gəmiləri ilə Bakı şəhərinə getmişik.
Ərkivan ləpədöyən olub
Ərkivan kəndi çox qədim bir məkan olmaqla ərazinin hündür yerində yerləşib. Xəzər dənizi səviyyəsinin enərək kəndin ləpədöyəni olmasına daha bir misal: Ərazidə yaşayıb 2007-ci ildə dünyasını 97 yaşında dəyişən ziyalı mərhum Hüseyn Əsədlinin dediyinə görə 1915-1916-cı illərdə Ərkivan kəndinin Bədirli məhəlləsində (Məhəllənin şərqə - dənizə tərəf olan yerində) Hacı Süleyman, Hacı İbrahim və Hacı Qulamhüseyn qardaşları özlərinə qırmızı kərpicdən iki mərtəbəli yaşayış evi tikdirmək məqsədi ilə bünövrə qazarkən gəmi lövbərinə rast gəlinmişdir. Bu da həqiqətən Xəzər dənizinin Ərkivana qədər uzanmasına, Ərkivanın ləpədöyən olmasına və həmin dövrdə bu ərazidə gəmilərin gəzməsinə əyani misaldır.
Deyilənlərə görə, belə bir gəmi lövbəri Təkkeçid və Bəylər kəndi İsinin aşağı hissəsində Viləş çayının sağında aparılan qazıntı zamanı da tapılmışdır. Buradan aydın olur ki, Xəzər dənizinə axıb tökülən Viləş çayı eyni zamanda Yardımlı yolu kənarında yerləşən Təkkeçid körpüsünə qədər gəmi yolu olmuşdur.
Ərkivan kəndi müxtəlif tayfaları təmsil edən, hər biri kiçik kəndə bərabər olan 13 məhəllədən ibarətdir. Bu məhəllələr Qızılaküçə, Pələnküştə, Bağlaküçə, Zeynioba, Miyondi, Həsənəküçə, Abaslı, İsioba, Ramazanlı, Göllü, Bədirli, Cəbili və Əlihəsənlidən ibarətdir.
Bu məhəllələrin hər birinin Ərkivanda özünəməxsus məlum ərazisi vardır. Vaxtı ikən kənd ərazisinin müxtəlif yerlərindən özlərinə məskən salıb yaşamağa başlamış tayfalar zaman keçdikcə törəyib artdıqları üçün məhəllələr genişlənib böyümüş, bəziləri isə hətta bir-biri ilə qarışaraq məhəllənin ərazi sərhəddi itmişdir. Bunu kəndin Abaslı, İsioba, Göllü, Həsənəküçə, Miyondi, Bağlaküçə və Zeynoba məhəllələrinin timsalında aydın görmək olar. Adi baxışda hər kəs bu məhəllələrin birini digərindən ayırd edə bilmir, taki həmin məhəllə sakinlərindən soruşub öyrənilməsə.
Ərkivanın təsərrüfat həyatı barəsində mənbələrdə maraqlı məlumatlar vardır. S.Kazımbəyoğlu yazır ki, ərkivanlılar döyüşdə və at minməkdə məşhurldurlar.
Ərkivanda çəltik, buğda, arpa və digər taxıl-dənli bitkilər bitir. Məlumdur ki, Ərkivanda əhalinin əsas məşğuliyyəti isə çəltikçilik olmuşdur. Su çatışmamazlığına görə əhali əziyyət çəkir, ziyana düçar olurdular. XIX əsrin sonlarında Ərkivan məntəqəsi üzrə su məsələlərini nizamlamaq üçün mirab işləyən Mircəfər bəy Talışxanovun bu sahədə rüşvətxorluğu həddini aşmışdır. O, suyu ancaq bəylərə və mülkədarlara vermiş, ərkivanlılar bu barədə kinayə ilə Bakı dairə məhkəməsinə və Qafqaz canişinliyinə şikayət verirlər. Onlar yazırlar: - Əgər Mirabı rüşvət aldığına görə məhkəmə iki manat cərimə edirsə onun qazancı isə o, 200 manatdan çox rüşvət olur. (Azərbaycan MDTA fond 21, siyahı, iş 559, səh 130-131). Vaqif Yusiflinin "Ərkivan və ərkivanlılar" kitabı 1996-cı il. Səh.35-36). Ərkivandan keçən kəhriz XVIII əsrin axırlarında Ərkivanda olan sərin, şəfa verən suyu Mirmustafa xanın diqqətini cəlb etmiş, xan bu suyu Lənkəran şəhərinə axıtmaq üçün 30 kilometrlik saxsı borular düzəltdirmiş və yeraltı su xəttini inşa etdirmişdir. 1904-cü ildə isə Ərkivan kəndindəki gözəl sərin suyu olan bulaqlardan biri Mehdi bulağından Kalinovka kəndinə qədər ruslar tərəfindən saxsı borularla yeraltı su kəməri də çəkilmiş və son illərə (1960) qədər istifadə edilmişdir. Ərkivan Səfəvilər dövründə Şah İsmayılın Azərbaycanın vahid dövlət olmasında xidmətləri misilsizdir. 2001-ci ildə Səfəvi dövlətinin 500 illiyi tamam olmuşdur. Məlum olduğu kimi Şah İsmayıl 1501-ci ildə Şirvana gedərkən Ərkivandan və Şərəfədən keçərək, Muğana, oradan da Şirvana yürüş etməsi barədə məlumatlar var.
Bir sıra alimlər və tarixçilər Xəzər dənizi səviyyəsinin ardıcıl olaraq bir neçə yüz ildən bir qalxıb enməsini və bunun nəticəsində isə məskunluğun yeniləşməsini göstərirlər.
Tarixçi pedaqoq və görkəmli alim A.A.Bakıxanov "Gülüstani-İrəm" əsərində bir sıra tarixçilər tərəfindən Xəzərin iki göldən ibarət olduğunu iddia etdiklərini yazır. Misal üçün dahi Azərbaycan filosof şairi N.Gəncəvi "İskəndərnamə" əsərində Xəzərin Qurqan və Qirqan adlı iki göldən ibarət olmasını və yaxud "Gülüstani-İrəm" əsərində A.A.Bakıxanov Qurani-Kərimdə iki gölün birləşdiyi Xəzər dənizi barədə tarixçilər tərəfindən deyimlərini qələmə almışdır. A.A.Bakıxanovun yazdığına görə el arasında deyilirmiş ki, qədimdə Bakını türkmək sahilləri ilə dar bir bərxəz (yol) birləşdirirmiş. Bu dar yolla türkmənlərin atlı dəstələri Şirvana gəlib soyğunçuluq edirmişlər.
Ərazimizdə də Xəzərin səviyyəsi barədə müxtəlif fikir deyimləri vardır. Belə ki, XIX-XX əsrdə yaşamış ağsaqqalların ağızdan-ağıza gəzən "Dəniz Masallının Muğan zonasını, xüsusən Məmmədxanlı kəndini yuyardı" və ya "Ərkivan kəndi Xəzərin ləpədöyəni olmuşdur" sözləri həqiqətən müxtəlif dövrlərdə Xəzərin qalxması və enməsinə daha digər misallar göstərmək kifayət edər: Belə ki, Ərkivan kəndinin Pələnküştə məhəlləsinin sakini Əbdüləli kişinin XIX əsrin ikinci yarısına qədər Masallının Qızılağac kəndində taxta-şalban pristini olmuşdur ki, Həştərxandan həmin pristinə gəmilər dəniz vasitəsilə taxta-şalban və digər tikinti materialları gətirirmiş, yerli əhali təmin edilərmiş və yaxud XX əsrin əvvəllərində dəniz səviyyəsinin bir qədər enərək Qızılağacdan uzaqlaşarkən cənub bölgəsində digər bir liman olan Port-İliçə Xəzərdə gəmilər yan alıb, yük götürüb, yük boşaldar və sərnişin daşıyardılar. Yaxşı yadımdadır, 1930-1932 və 1934-cü illərdə uşaq idim. Mərhum Güləli əmimlə Port-İliç limanından Kalantay və Sentsayuz adlı böyük gəmiləri ilə Bakı şəhərinə getmişik.
Ərkivan ləpədöyən olub
Ərkivan kəndi çox qədim bir məkan olmaqla ərazinin hündür yerində yerləşib. Xəzər dənizi səviyyəsinin enərək kəndin ləpədöyəni olmasına daha bir misal: Ərazidə yaşayıb 2007-ci ildə dünyasını 97 yaşında dəyişən ziyalı mərhum Hüseyn Əsədlinin dediyinə görə 1915-1916-cı illərdə Ərkivan kəndinin Bədirli məhəlləsində (Məhəllənin şərqə - dənizə tərəf olan yerində) Hacı Süleyman, Hacı İbrahim və Hacı Qulamhüseyn qardaşları özlərinə qırmızı kərpicdən iki mərtəbəli yaşayış evi tikdirmək məqsədi ilə bünövrə qazarkən gəmi lövbərinə rast gəlinmişdir. Bu da həqiqətən Xəzər dənizinin Ərkivana qədər uzanmasına, Ərkivanın ləpədöyən olmasına və həmin dövrdə bu ərazidə gəmilərin gəzməsinə əyani misaldır.
Deyilənlərə görə, belə bir gəmi lövbəri Təkkeçid və Bəylər kəndi İsinin aşağı hissəsində Viləş çayının sağında aparılan qazıntı zamanı da tapılmışdır. Buradan aydın olur ki, Xəzər dənizinə axıb tökülən Viləş çayı eyni zamanda Yardımlı yolu kənarında yerləşən Təkkeçid körpüsünə qədər gəmi yolu olmuşdur.
Ərkivan kəndi müxtəlif tayfaları təmsil edən, hər biri kiçik kəndə bərabər olan 13 məhəllədən ibarətdir. Bu məhəllələr Qızılaküçə, Pələnküştə, Bağlaküçə, Zeynioba, Miyondi, Həsənəküçə, Abaslı, İsioba, Ramazanlı, Göllü, Bədirli, Cəbili və Əlihəsənlidən ibarətdir.
Bu məhəllələrin hər birinin Ərkivanda özünəməxsus məlum ərazisi vardır. Vaxtı ikən kənd ərazisinin müxtəlif yerlərindən özlərinə məskən salıb yaşamağa başlamış tayfalar zaman keçdikcə törəyib artdıqları üçün məhəllələr genişlənib böyümüş, bəziləri isə hətta bir-biri ilə qarışaraq məhəllənin ərazi sərhəddi itmişdir. Bunu kəndin Abaslı, İsioba, Göllü, Həsənəküçə, Miyondi, Bağlaküçə və Zeynoba məhəllələrinin timsalında aydın görmək olar. Adi baxışda hər kəs bu məhəllələrin birini digərindən ayırd edə bilmir, taki həmin məhəllə sakinlərindən soruşub öyrənilməsə.